Bajka na dobranoc: Chmurkowy kotek i nocna tęcza
W małym miasteczku, gdzie niebo zawsze było błękitne, mieszkał niezwykły kotek. Nazywał się Chmurkowy Kotek, ponieważ jego futerko było miękkie i białe jak najdelikatniejsze chmurki. Każdego dnia biegał po łąkach, bawił się z motylami i przyglądał się ptakom, które fruwały wysoko na niebie.
<p pewnego wieczoru, kiedy słońce zaczęło chować się za horyzontem, Chmurkowy Kotek usiadł na swojej ulubionej łące. Spojrzał na niebo, które zaczynało przybierać różne kolory. "Jak pięknie!" – pomyślał. "Chciałbym zobaczyć tęczę nocą!"
Nagle usłyszał delikatny głosik. „Dlaczego chcesz widzieć tęczę nocą, mały kotku?”
Odwrócił się i zobaczył swoją przyjaciółkę, Słoneczną Wróżkę, która unosiła się nad nim, z jej skrzydłami migoczącymi w blasku zachodzącego słońca.
„Chciałbym zobaczyć, jak tęcza wygląda pod gwiazdami!” – odpowiedział Chmurkowy Kotek. „Może jest jeszcze piękniejsza w nocy!”
Słoneczna Wróżka uśmiechnęła się. „Jestem pewna, że znajdziemy sposób, by to zobaczyć. Ale musisz być ostrożny. Tęcza jest bardzo wyjątkowa!”
Chmurkowy Kotek skinął głową i razem z Wróżką postanowili wyruszyć w poszukiwaniu nocnej tęczy. Wędrowali przez las, który w blasku księżyca wyglądał jak magiczna kraina. Drzewa szeptały swoje sekrety, a kwiaty zamykały swoje płatki na noc.
W pewnym momencie dotarli do wielkiego, błyszczącego jeziora. Woda była spokojna jak lustro, a na jej powierzchni odbijały się gwiazdy. „Może tęcza pojawi się nad tym jeziorem!” – powiedział Chmurkowy Kotek z nadzieją w głosie.
Słoneczna Wróżka uniosła swoje ręce i zaczęła szeptać magiczne zaklęcie. „Tęczo, tęczo, przyjdź do nas, w blasku gwiazd niech zaświeci twój czas!” – powtarzała, a woda w jeziorze zaczęła się lekko falować.
Nagle na niebie pojawiły się niezwykłe kolory! Czerwony, pomarańczowy, żółty, zielony, niebieski, indygo i fioletowy zaczęły tańczyć na tle nocnego nieba. Chmurkowy Kotek patrzył z zachwytem. „To niesamowite!” – wykrzyknął.
„Patrz, kotku!” – zawołała Słoneczna Wróżka. „Tęcza nocą ma swoją magię. Jest jak most między marzeniami a rzeczywistością!”
Chmurkowy Kotek skakał z radości. „Czy możemy przejść po tej tęczy?” – zapytał z ciekawością.
Słoneczna Wróżka się zamyśliła. „Tęcza jest delikatna jak sen. Możemy spróbować, ale musisz być bardzo ostrożny!”
Chmurkowy Kotek z wesołością ruszył w stronę tęczy. Kiedy dotknął pierwszego koloru, poczuł, jakby wszedł do magicznego świata. Każdy krok był jak taniec w chmurach. „To wspaniałe!” – krzyczał, skacząc z jednego koloru na drugi.
Nagłówek tęczy był naprawdę piękny, a Chmurkowy Kotek czuł się jak w niebie. Ale w pewnym momencie zauważył, że tęcza zaczyna się trząść. „Co się dzieje?” – zaniepokoił się.
Słoneczna Wróżka podfrunęła bliżej. „Musisz wrócić, kotku! Tęcza jest wrażliwa i nie lubi, gdy ktoś po niej skacze zbyt długo!”
Chmurkowy Kotek szybko zeskoczył na brzeg jeziora. „Przepraszam, tęczo! Nie chciałem cię przestraszyć!” – zawołał. Tęcza na chwilę zadrżała, ale potem znów zaczęła tańczyć, tworząc piękny obraz na niebie.
W tym momencie Chmurkowy Kotek zrozumiał, że magia tęczy jest najpiękniejsza, gdy się na nią patrzy, a nie na niej skacze. „Dziękuję, Słoneczna Wróżko, za pokazanie mi nocnej tęczy!”
Słoneczna Wróżka uśmiechnęła się. „Cieszę się, że mogłam ci w tym pomóc! Pamiętaj, że najpiękniejsze rzeczy w życiu są te, które możemy podziwiać.”
Gdy noc mijała, Chmurkowy Kotek i Słoneczna Wróżka wrócili do miasteczka, a tęcza powoli znikała w porannym świetle. Kotek cieszył się, że miał taką wspaniałą przygodę i obiecał sobie, że zawsze będzie szanował magię, którą spotyka w swoim życiu.
A gdy zasypiał w swoim ciepłym łóżeczku, marzył o kolejnych przygodach i kolorowych tęczach, które jeszcze nie raz go zaskoczą. „Dobranoc, tęczo!” – szepnął, a jego sny były pełne kolorów i magii.