Konstytucja 3 Maja – pierwsza w Europie!
W małym, kolorowym królestwie, gdzie słońce zawsze świeciło, a ptaki śpiewały radosne piosenki, mieszkał młody król o imieniu Kazik. Król Kazik był bardzo mądry, a jego serce było pełne miłości do swojego ludu. Codziennie starał się, aby jego małe królestwo było szczęśliwe i sprawiedliwe.
<p pewnego dnia, w pałacu, król Kazik zwołał wszystkich swoich przyjaciół. Byli to: księżniczka Marysia, odważny rycerz Piotr oraz mądra czarownica Zosia. Kazik zasiadł na swoim tronie i rzekł:
„Drodzy przyjaciele, chciałbym, aby nasze królestwo miało zasady, które będą wszystkim pomagały żyć w pokoju i szczęściu. Co o tym sądzicie?”
„To wspaniały pomysł, Kaziku!” zawołała księżniczka Marysia. „Zasady pomogą nam być lepszymi przyjaciółmi i sąsiadami!”
„Zgadzam się!” dodał rycerz Piotr. „Bez zasad, moglibyśmy się pokłócić i być nieszczęśliwi.”
„A ja mogę pomóc w napisaniu tych zasad!” zaproponowała czarownica Zosia, unosząc swoją różdżkę. „Będzie to coś wyjątkowego!”
Wszyscy przyjaciele zgodzili się, że to doskonały plan. Postanowili spotkać się następnego dnia w ogrodzie pałacowym, aby wspólnie stworzyć zasady, które będą rządzić królestwem. Kiedy nastał ranek, zebrali się w pięknym miejscu, otoczonym kolorowymi kwiatami i śpiewającymi ptakami.
Kazik przyniósł ze sobą dużą kartkę papieru i pióro. Zosia uniosła swoją różdżkę i zaczęła szeptać magiczne słowa. W powietrzu zaczęły pojawiać się kolorowe litery, które układały się w piękne zdania.
„Pierwsza zasada!” zawołała Zosia. „Każdy w naszym królestwie ma prawo do wolności i szczęścia!”
„To wspaniała zasada!” powiedział Kazik, zapisując ją na kartce. „Co dalej?”
„Możemy dodać, że wszyscy muszą się szanować!” zaproponowała Marysia. „Szacunek jest bardzo ważny!”
„Świetny pomysł!” zgodził się Piotr. „Zapiszmy to jako drugą zasadę!”
Tak, krok po kroku, przyjaciele tworzyli zasady, które miały na celu zapewnienie szczęścia i pokoju w ich królestwie. W miarę jak powstawały nowe zasady, powietrze stawało się coraz bardziej magiczne, a każdy z przyjaciół czuł, jak rośnie ich entuzjazm.
„A co powiesz na to, aby wszyscy mogli uczestniczyć w podejmowaniu decyzji?” zapytał rycerz Piotr. „To sprawi, że każdy poczuje się ważny!”
„Tak, to wspaniały pomysł!” odpowiedziała Marysia. „Zapiszmy to jako trzecią zasadę!”
W końcu, po wielu godzinach twórczej pracy, przyjaciele skończyli pisać zasady. Gdy przeczytali je na głos, wszyscy byli bardzo dumni z tego, co stworzyli.
„Mamy wspaniałe zasady, które pomogą nam żyć w zgodzie!” powiedział Kazik, uśmiechając się do swoich przyjaciół. „Teraz musimy ogłosić je całemu królestwu!”
Przyjaciele postanowili, że zorganizują wielką uroczystość, na którą zaproszą wszystkich mieszkańców królestwa. Przygotowali kolorowe balony, smakołyki i muzykę. Kiedy nastał wieczór, wszyscy zebrali się na zamkowym dziedzińcu, a król Kazik wystąpił na czoło.
„Drodzy mieszkańcy!” zawołał Kazik. „Dziś ogłaszamy nowe zasady, które będą rządzić naszym królestwem! Chcemy, aby każdy czuł się wolny, szanowany i ważny!”
Mieszkańcy królestwa wiwatowali i klaskali, a w powietrzu unosiła się radość. Każdy czuł, że te zasady to coś wyjątkowego, co sprawi, że ich życie będzie lepsze.
„Dziękujemy, królu Kaziku!” zawołał jeden z mieszkańców. „Jesteś najlepszym królem, jakiego moglibyśmy mieć!”
„Tak, dziękujemy!” dodała inna osoba. „Czekamy na więcej takich wspaniałych pomysłów!”
Od tego dnia, królestwo żyło w zgodzie, a wszyscy mieszkańcy przestrzegali nowych zasad. Król Kazik, księżniczka Marysia, rycerz Piotr i czarownica Zosia byli bardzo szczęśliwi, że mogli wprowadzić coś niezwykłego do swojego życia.
Każdego roku, w dniu, kiedy ogłoszono zasady, organizowano wielkie święto. Mieszkańcy tańczyli, śpiewali i cieszyli się, że żyją w królestwie, które szanuje wolność, równość i szczęście. Królestwo Kazika stało się wzorem dla innych krajów, a ich zasady były nazywane „Konstytucją 3 Maja” – pierwszą w Europie!
I tak kończy się nasza bajka, ale pamiętajcie, że zasady rządzące w królestwie są bardzo ważne. Uczą nas, jak żyć w zgodzie i szanować innych, a to jest najpiękniejsza lekcja, jaką możemy wynieść z tej historii.