Czarownica, która zapomniała o Halloween
W małej wiosce, otoczonej gęstym lasem, mieszkała czarownica o imieniu Mela. Mela była bardzo wyjątkowa, ponieważ miała najpiękniejsze różdżki w całej krainie. Jej różdżki błyszczały jak gwiazdy, a każdy, kto je widział, był zachwycony ich urodą.
Jednak Mela miała jeden mały problem: co roku zapominała o Halloween! Każdego roku, gdy wszyscy w wiosce przygotowywali się do tego magicznego święta, Mela zajmowała się swoimi różdżkami i całkowicie zapominała o nadchodzącej nocy pełnej czarów.
Pewnego dnia, kilka dni przed Halloween, Mela pracowała w swojej małej chatce. W powietrzu unosił się zapach cukierków i dyni, a dzieci w wiosce biegały z radością, przygotowując się do zabaw. Mela siedziała przy biurku, trzymając w dłoniach jedną z najpiękniejszych różdżek, którą właśnie wyczarowała.
Nagle, z jej kominka wyleciał mały, zielony duszek o imieniu Tiko. Tiko był bardzo przyjazny i zawsze pomagał Meli w jej czarowniczych sprawach.
„Melo, Melo!” – zawołał Tiko, fruwając wokół jej głowy. „Czy wiesz, że Halloween jest już za rogiem?”
Mela spojrzała na niego zaskoczona. „Halloween? Ależ ja zupełnie o tym zapomniałam!” – wykrzyknęła, odkładając różdżkę. „Co ja teraz zrobię?”
Tiko uśmiechnął się szeroko. „Nie martw się, Melo! Możemy przygotować się razem! Co powiesz na to, żeby zrobić najwspanialsze eliksiry i przygotować magiczne dekoracje?”
Mela z entuzjazmem pokiwała głową. „Tak, tak! Zróbmy to! Musimy zrobić coś, co zachwyci wszystkich mieszkańców wioski!”
W ciągu następnych dni Mela i Tiko pracowali bez wytchnienia. Tworzyli eliksiry, które zmieniały kolory dyni, a także wyczarowywali świecące duchy, które miały latać po wiosce w Halloween.
W dzień przed Halloween, Mela postanowiła odwiedzić dzieci w wiosce, aby przekazać im swoje plany. Kiedy dotarła do dzieciaków, zobaczyła je, jak bawią się w parku. Były przebrane za potworki, czarownice i superbohaterów.
„Cześć, dzieci!” – zawołała Mela, machając do nich. „Mam dla was niespodziankę na Halloween!”
Dzieci z ciekawością podbiegły do niej. „Co to za niespodzianka, Melo?” – zapytała mała Ania, ubrana jak wróżka.
„Przygotowałam magiczne eliksiry i dekoracje, które sprawią, że Halloween będzie niezapomniane!” – odpowiedziała Mela z uśmiechem.
„Ale super!” – krzyknęły dzieci w radosnym uniesieniu. „Co możemy zrobić?”
Mela powiedziała im, że mogą pomóc w dekoracji wioski. Wszyscy razem zaczęli przygotowywać balony w kształcie dyni, wycinać papierowe duchy i wieszać kolorowe światełka na drzewach.
Wszyscy byli bardzo podekscytowani. „Będzie najwspanialsze Halloween w historii!” – mówił Paweł, przebrany za superbohatera.
W miarę jak mijał dzień, Mela i dzieci pracowali razem, a wioska zaczęła wyglądać jak z bajki. Wszędzie były kolorowe dekoracje, a w powietrzu unosił się zapach pysznych słodyczy. Noc Halloween zbliżała się wielkimi krokami.
Halloween nocą
Kiedy nastał wieczór, cała wioska była gotowa na świętowanie. Mela stała na środku placu, trzymając w dłoni swoją różdżkę. Dzieci w swoich kostiumach otaczały ją w kręgu.
„Czas na magiczne powitanie Halloween!” – zawołała Mela, unosząc różdżkę. „Niech ta noc będzie pełna radości, śmiechu i przygód!”
Dzieci z entuzjazmem zaczęły krzyczeć i skakać z radości. Nagle, w powietrzu pojawiły się kolorowe iskry, a z nieba zaczęły padać magiczne konfetti. Wszyscy zaczęli tańczyć i śpiewać, ciesząc się z tego wyjątkowego wieczoru.
Wszyscy mieszkańcy wioski wspaniale się bawili. Mela była najszczęśliwszą czarownicą na świecie, ponieważ udało jej się stworzyć coś wspaniałego razem z dziećmi. „Dziękuję wam, dzieci! To dzięki wam to Halloween jest takie magiczne!” – powiedziała Mela z uśmiechem.
Od tego dnia Mela nigdy więcej nie zapomniała o Halloween. Zawsze czekała na to święto z niecierpliwością, wiedząc, że magia przyjaźni i wspólnej zabawy sprawia, że każda noc jest wyjątkowa.
I tak w wiosce wszyscy cieszyli się z każdego Halloween, a Mela stała się ich ulubioną czarownicą, która zawsze przynosiła radość i magię.