Nocna wędrówka po tęczowym niebie
<p Pewnego wieczoru, gdy słońce zaszło za horyzont, a na niebie pojawiły się pierwsze gwiazdy, mała dziewczynka o imieniu Lila leżała w swoim łóżku. Nie mogła zasnąć, bo marzyła o przygodach. Wtedy, w jej pokoju, pojawiła się magiczna wróżka o imieniu Tęczka.
Wróżka miała skrzydła w kolorach tęczy i uśmiech, który rozjaśniał całą izbę. „Cześć, Lilu! Chcesz przeżyć niezwykłą przygodę?” – zapytała Tęczka, lekko unosząc się w powietrzu.
Lila spojrzała na wróżkę z zapartym tchem. „Tak! Chciałabym zobaczyć tęczowe niebo!” – odpowiedziała z entuzjazmem.
Wróżka uśmiechnęła się jeszcze szerzej. „W takim razie, za mną!” – powiedziała, a następnie machnęła swoją różdżką. W mgnieniu oka, Lila poczuła, jak unosi się w powietrze. Razem z Tęczką wleciały przez okno i powoli wznosiły się ponad miasto.
Gdy dotarły na wysokość chmur, Lila zamarła z zachwytu. Przed nimi rozciągało się niesamowite widoki – całe niebo było pokryte kolorowymi chmurami, które mieniły się w blasku księżyca.
„Wow! To wygląda jak raj!” – zawołała Lila, nie mogąc oderwać wzroku od cudownych barw.
„Tak, to tęczowe niebo!” – odpowiedziała Tęczka. „Możemy tu spotkać wiele magicznych stworzeń. Chcesz zobaczyć, kto tu mieszka?”
Lila skinęła głową, a wróżka poprowadziła ją w kierunku chmur, które były tak miękkie jak wata cukrowa. Wkrótce dotarły do miejsca, gdzie latały kolorowe ptaki, które śpiewały radosne melodie.
„Cześć, Tęczko!” – zawołał jeden z ptaków, mający pióra w kolorze fioletowym. „Kto to jest twoja nowa przyjaciółka?”
„To Lila! Chce poznać nasze królestwo!” – odpowiedziała wróżka. „Czy moglibyście pokazać jej swoje piosenki?”
Ptaki zaczęły śpiewać piękne pieśni, a Lila tańczyła w rytm ich melodii. „To jest najpiękniejsza muzyka, jaką kiedykolwiek słyszałam!” – wołała radośnie.
Później Tęczka i Lila ruszyły dalej w swoją podróż. Dotarły do wioski chmur, gdzie wszystkie chmury były w różnych kolorach. W każdej chmurze mieszkały inne stworki.
„Cześć, chmurko!” – zawołała jedna z chmur, która była cała żółta. „Czy chcesz spróbować naszych chmurkowych ciasteczek?”
Lila uśmiechnęła się szeroko. „Tak, proszę!” – odpowiedziała. Chmurka podała jej małe ciasteczka, które były lekkie jak piórko i smakowały jak wanilia. Lila zjadła jedno, a potem drugie, ciesząc się każdym kęsem.
„Jakie pyszne!” – zawołała, a wszystkie stworki zaczęły się śmiać.
Po chwili wędrówki, Lila i Tęczka dotarły do ogromnej tęczy, która łączyła różne części nieba. Wróżka powiedziała: „To jest magiczna tęcza. Jeśli przejdziesz przez nią, znajdziesz się w krainie snów!”
Lila była bardzo podekscytowana. „Czy mogę przejść?” – zapytała z ciekawością.
„Oczywiście! Ale pamiętaj, aby nie zapominać o powrocie, bo rano musisz być w swoim łóżku!” – ostrzegła Tęczka.
Lila skinęła głową i ruszyła w kierunku tęczy. Gdy tylko przekroczyła jej łuk, znalazła się w krainie snów, gdzie wszystko było możliwe. Spotkała tam smoki, które latały i przyjazne jednorożce, które skakały wśród kwiatów.
„To niesamowite! Czy mogę z wami pobawić się?” – zapytała Lila, a smoki i jednorożce z radością przyjęły ją do zabawy.
Gdy bawiła się z nowymi przyjaciółmi, czas mijał bardzo szybko. W końcu jednak Tęczka przyleciała i powiedziała: „Lilu, czas wracać do domu. Jutro musisz opowiedzieć o swoich przygodach!”
Lila poczuła smutek, ale wiedziała, że musi wrócić. „Dziękuję, Tęczko! To była najwspanialsza noc w moim życiu!” – powiedziała, obejmując wróżkę.
Wróżka uśmiechnęła się i razem wróciły przez tęczę. Gdy wylądowały w pokoju Lili, wróżka powiedziała: „Pamiętaj, że magia nie znika, gdy zamykasz oczy. Wystarczy tylko uwierzyć!”
Lila uśmiechnęła się i obiecała, że zawsze będzie wierzyć w magiczne przygody. Wkrótce zasnęła, marząc o tęczowym niebie, smokach i jednorożcach, które czekały na nią w krainie snów.