Bajka dla dziewczynki: Różowa chmurka i kraina tęcz
W pewnym pięknym zakątku nieba mieszkała mała, różowa chmurka imieniem Różyczka. Była to chmurka bardzo wyjątkowa, bo potrafiła zmieniać kształty. Pewnego dnia postanowiła, że wyruszy w podróż do Krainy Tęcz, o której słyszała wiele niesamowitych opowieści.
Różyczka uniosła się wysoko w powietrze i zawołała: „Dzisiaj wyruszam na przygodę! Kraina Tęcz czeka na mnie!” Przeciągnęła się, a jej różowy kolor błyszczał w słońcu. Wkrótce dotarła do miejsca, gdzie niebo łączyło się z ziemią, a tęcza lśniła w promieniach słońca.
Gdy Różyczka zbliżyła się do tęczy, zauważyła, że na każdym z jej kolorów bawiły się różne postacie. Czerwony kolor był domem dla małych, skaczących biedronek, pomarańczowy przyciągał uśmiechnięte motylki, a żółty kolor był pełen wesołych słoneczników tańczących w rytm wiatru.
Różyczka była zachwycona! „Cześć, biedronki!” zawołała. „Jak się bawicie?”
Jedna z biedronek odpowiedziała: „Witaj, Różyczko! Bawimy się w chowanego! Chcesz do nas dołączyć?”
Różyczka ucieszyła się i postanowiła spróbować. Grały razem przez długi czas, aż Różyczka zasłoniła się swoją chmurkową postacią, a biedronki zaczęły ją szukać. „Gdzie jest nasza różowa przyjaciółka?” pytały się nawzajem.
Po chwili Różyczka postanowiła, że nadszedł czas, by zobaczyć inne kolory tęczy. Pożegnała biedronki i poleciała do pomarańczowego koloru. Tam spotkała motylki tańczące w powietrzu.
„Cześć, motylki!” zawołała. „Czy mogę z wami zatańczyć?”
Motylki uśmiechnęły się szeroko. „Oczywiście, Różyczko! Tańczmy razem!” I tak, razem unosiły się w powietrzu, wirując w rytm wiatru.
Po wspaniałym tańcu, Różyczka postanowiła zwiedzić żółty kolor. Tam zauważyła wesołe słoneczniki, które śpiewały radosne piosenki. „Jak pięknie śpiewacie!” powiedziała Różyczka, podchodząc bliżej.
Jedno ze słoneczników uśmiechnęło się i odpowiedziało: „Dziękujemy! Chcesz dołączyć do naszego chóru?”
Różyczka z radością przystała na propozycję. Razem z kwiatami śpiewała piękne piosenki, a ich głosy unosiły się wysoko w niebo, przyciągając uwagę innych stworzeń w Krainie Tęcz.
Po długim dniu zabawy Różyczka poczuła, że czas wracać do domu. Jednak zanim odleciała, postanowiła, że musi podziękować wszystkim nowym przyjaciołom. „Dziękuję za wspaniałą zabawę!” zawołała. „Będę tęsknić za wami!”
Motylki, biedronki i słoneczniki zawołały w odpowiedzi: „Przyjdź do nas znowu, Różyczko! Zawsze będziesz mile widziana w Krainie Tęcz!”
Różyczka z uśmiechem pomachała swoimi chmurkowymi rączkami i odleciała do swojego miejsca w niebie. Gdy wracała, myślała o wszystkich przygodach, które przeżyła, i o nowych przyjaciołach, których poznała. „To była najlepsza przygoda w moim życiu!” pomyślała.
Od tego dnia Różyczka zawsze wracała do Krainy Tęcz, aby bawić się z przyjaciółmi. Wiedziała, że każdy kolor tęczy ma swoje wyjątkowe historie i że przyjaźń jest najpiękniejszym skarbem, jaki można znaleźć.
W ten sposób Różyczka, różowa chmurka, nauczyła się, że warto dzielić się radością i że prawdziwi przyjaciele zawsze są obok, czekając na kolejne przygody. A Kraina Tęcz stała się jej magicznym miejscem, do którego zawsze mogła wracać.
Na koniec dnia, Różyczka zasypiała z uśmiechem, marząc o nowych przygodach i kolorowych chmurkach, które czekały na nią w niebie.
Tak zakończyła się kolejna przygoda Różyczki w Krainie Tęcz, a ona wiedziała, że każdy dzień przyniesie nowe, wspaniałe chwile.