Gwiaździsta przygoda misia Tadzia
W małym, urokliwym lesie, gdzie drzewa szumiały cicho, a strumyk szemrał radośnie, mieszkał miś Tadeusz, znany wszystkim jako Tadzio. Tadzio był bardzo ciekawym niedźwiadkiem, który kochał przygody. Każdego wieczoru, gdy słońce chowało się za horyzont, a niebo pokrywało się gwiazdami, Tadzio marzył o tym, aby pewnego dnia przeżyć niesamowitą przygodę pod gwiazdami.
Pewnej nocy, gdy księżyc świecił pełnym blaskiem, Tadzio usłyszał dziwne dźwięki dochodzące z lasu. „Co to może być?” – pomyślał. Zafascynowany, postanowił to sprawdzić. Wyszedł ze swojej przytulnej norki i ruszył w stronę dźwięku.
Wkrótce dotarł do polany, gdzie zobaczył grupę zwierząt tańczących w blasku księżyca. Były tam wiewiórki, króliki i nawet sarenka. „Cześć, Tadzio!” – zawołała jedna z wiewiórek, nazywana Wisią. „Dołącz do nas! Organizujemy przyjęcie pod gwiazdami!”
Tadzio był zachwycony. „Jakie wspaniałe przyjęcie!” – odpowiedział z uśmiechem. „Co mogę zrobić?”
„Przygotuj coś pysznego!” – zaproponował królik w kapeluszu. „Możesz przynieść miód!”
Tadzio pomyślał przez chwilę. „Mam najlepszy miód w moim ulu!” – zawołał i pobiegł do swojej norki, by przynieść słoik słodkiego miodu. Gdy wrócił, zwierzęta już zaczęły tańczyć, a w powietrzu unosił się zapach świeżych owoców.
Na polanie panowała radość. Tadzio postawił miód na dużym kamieniu i wszyscy zaczęli się delektować smakiem. „Mmm, pyszny!” – wołała sarenka, oblizując łapki. „Dzięki, Tadzio!”
Po chwili tańców i śmiechów, Tadzio zauważył, że na niebie pojawiła się niezwykła gwiazda. Była większa i jaśniejsza niż wszystkie inne. „Patrzcie! Co to za gwiazda?” – zawołał miś. Zwierzęta spojrzały w górę, a ich oczy zaświeciły się z zachwytu.
„To gwiazda przygód!” – powiedziała Wisia. „Mówi się, że spełnia życzenia!”
Tadzio zamarzył. „Chciałbym przeżyć niesamowitą przygodę!” – powiedział głośno. Wszyscy zwierzęta zgromadziły się wokół i zaczęły skandować. „Przygoda! Przygoda!”
Nagle gwiazda zabłysła jeszcze jaśniej, a w powietrzu pojawił się błyszczący pył. Tadzio poczuł, jak jego serce bije szybciej. „Co się dzieje?” – zapytał niepewnie. W tym momencie usłyszał delikatny głos.
„Tadzio, jesteś gotowy na przygodę?” – zapytało tajemnicze światło. Tadzio otworzył szeroko oczy. „Tak, tak! Jestem gotowy!” – odpowiedział z entuzjazmem.
Na to światło otoczyło go wirującym blaskiem i nagle Tadzio znalazł się w magicznej krainie, pełnej kolorowych kwiatów, latających motyli i śpiewających ptaków. „Wow!” – zawołał. „To niesamowite!”
W tej krainie spotkał wiele przyjaznych stworzeń, które zaprosiły go do wspólnej zabawy. Były tam wesołe żabki, które skakały z radości, a nawet mówiący żuk, który opowiadał śmieszne historie. „Cześć, Tadzio! Co tam słychać?” – zapytał żuk. „Nigdy nie widziałem w lesie takiego miśka!”
Tadzio poczuł się jak w bajce. „Jestem tutaj na przygodzie!” – odpowiedział z uśmiechem. „Chciałbym zobaczyć wszystko!”
Razem z nowymi przyjaciółmi odkrywał tę magiczną krainę. Skakał przez strumienie, biegał po łąkach i zbierał kolorowe kamienie. Każde nowe miejsce było pełne niespodzianek. „Patrzcie, to są tęczowe motyle!” – krzyknął Tadzio, gdy zobaczył mnóstwo kolorowych owadów unoszących się w powietrzu.
Po pewnym czasie jednak Tadzio poczuł, że musi wracać do domu. „Muszę iść, ale to była najlepsza przygoda w moim życiu!” – powiedział do swoich nowych przyjaciół. „Dziękuję za wszystko!”
Wtedy znów pojawiło się tajemnicze światło. „Zaraz cię odprowadzę, Tadzio,” – powiedziało. I w mgnieniu oka miś znalazł się z powrotem na polanie, wśród swoich przyjaciół.
Patrząc na gwiazdy, Tadzio uśmiechnął się. „Dziękuję, gwiazdo przygód!” – szepnął. Zwierzęta znów zaczęły tańczyć, a miód smakował jeszcze lepiej niż wcześniej. „To była prawdziwa przygoda!” – powiedział Tadzio, szczęśliwy i pełen radości.
Od tej pory miś Tadzio wiedział, że każdy dzień może być przygodą, jeśli tylko ma się odwagę marzyć. I tak zasnął pod gwiazdami, marząc o kolejnych niesamowitych przygodach, które czekały na niego w przyszłości.