Cukierkowy potwór z Halloween
W małym miasteczku o nazwie Słodkowo, Halloween zbliżało się wielkimi krokami. Dzieci z niecierpliwością czekały na ten magiczny dzień, kiedy to będą mogły przebrać się za swoje ulubione postacie, zbierać cukierki i bawić się z przyjaciółmi. W Słodkowie mieszkała też mała dziewczynka o imieniu Ania, która była najbardziej podekscytowana tym świętem.
„Nie mogę się doczekać! Już mam mój kostium!” – powtarzała Ania, skacząc z radości. Jej mama uśmiechnęła się, widząc entuzjazm córki.
„Co tym razem przebrałaś się za, Aniu?” – zapytała mama.
„Za cukierkową wróżkę! Będę miała różowe skrzydła i różnorodne cukierki w koszyku!” – odpowiedziała Ania, a jej oczy błyszczały jak gwiazdy.
W noc Halloween, Ania i jej przyjaciele zebrali się w parku, aby wspólnie wyruszyć na poszukiwanie cukierków. Każdy z nich miał inny kostium: był tam superbohater, księżniczka, a nawet mały dinozaur.
„Gotowi na zbieranie cukierków?” – zapytał Kacper, superbohater z peleryną. Wszyscy zgodnie pokiwali głowami.
„Tak! Idziemy!” – zawołała Ania, a cała grupa ruszyła w stronę pierwszego domu.
Po zebraniu kilku cukierków, dzieci zauważyły coś dziwnego. Na końcu ulicy stał ogromny, błyszczący budynek, którego nigdy wcześniej nie widziały. Miał kolorowe światła i z jego okien wydobywały się słodkie zapachy.
„Co to za miejsce?” – zapytała ciekawa Maja, przebrana za księżniczkę.
„Nie wiem, ale wygląda niesamowicie!” – odpowiedział Kacper. „Może tam też są cukierki?”
„Chodźmy sprawdzić!” – zaproponowała Ania, a wszyscy zgodzili się z radością.
Gdy zbliżyli się do budynku, nagle z jego wnętrza wyskoczył potwór. Miał zieloną skórę, wielkie oczy i uśmiech pełen cukierków!
„Cześć, dzieciaki! Jestem Cukierkowy Potwór!” – zawołał z radością.
„Cukierkowy Potwór?” – powtórzyła Ania, nieco zaskoczona, ale i zaciekawiona. „Czy naprawdę lubisz cukierki?”
„Oczywiście! Uwielbiam je!” – odpowiedział potwór, pokazując swoją słodką kolekcję. „Przygotowałem dla was niespodziankę!”
„Niespodziankę?” – zapytała Maja, z otwartymi ustami.
„Tak! W moim domku czekają na was najpyszniejsze cukierki w Słodkowie! Ale najpierw muszę upewnić się, że jesteście odważni i potraficie rozwiązać zagadkę!”
„Zagadkę?” – zawołał Kacper. „Jaka to zagadka?”
Cukierkowy Potwór uśmiechnął się jeszcze szerzej. „Oto ona: Co jest słodkie jak cukierek, ale nie można tego zjeść?”
Dzieci zaczęły myśleć. Ania zamyśliła się na chwilę, a potem zawołała: „Czy to może być przyjaźń?”
„Bingo!” – zawołał Cukierkowy Potwór. „Dobrze odpowiedziałaś! Przyjaźń jest najsłodszym skarbem, jaki możemy mieć!”
„A teraz możecie wejść do mojego domku i spróbować moich cukierków!” – dodał, otwierając drzwi.
Dzieci weszły do środka i ich oczy zabłysły z zachwytu. Wewnątrz było pełno kolorowych cukierków, a każdy z nich miał inny smak.
„Wow, to niesamowite!” – krzyknęła Maja, sięgając po cukierka o smaku truskawkowym.
„Zróbcie sobie zdjęcie z Cukierkowym Potworem!” – zaproponował Kacper, wyciągając telefon.
„Chodźcie bliżej!” – zawołał potwór, przyciągając dzieci do siebie.
Po zrobieniu zdjęcia i zjedzeniu wielu pysznych cukierków, dzieci zaczęły się żegnać.
„Dziękujemy, Cukierkowy Potworze! To była wspaniała przygoda!” – powiedziała Ania, machając na pożegnanie.
„Pamiętajcie, że najważniejsze jest dzielenie się radością i cukierkami z przyjaciółmi!” – odpowiedział potwór, machając na pożegnanie.
Wracając do domu, Ania i jej przyjaciele rozmawiali o tym, jak wspaniale spędzili wieczór.
„Cukierkowy Potwór był taki miły! I miał rację – przyjaźń jest najważniejsza!” – powiedziała Ania z uśmiechem.
„Tak, i teraz mamy wspaniałe wspomnienia oraz dużo cukierków!” – dodał Kacper, ściskając swój koszyk.
Gdy dotarli do domów, Ania pomyślała o tym, jak w Halloween nie chodzi tylko o zbieranie cukierków, ale o spędzanie czasu z przyjaciółmi i tworzenie pięknych wspomnień.
„Dobranoc, przyjaciele!” – zawołała, gdy wszyscy się rozeszli. „Nie mogę się doczekać przyszłego Halloween!”
I tak, w miasteczku Słodkowo, Halloween stało się jeszcze bardziej magiczne dzięki Cukierkowemu Potworowi i niezapomnianym chwilom spędzonym z przyjaciółmi.
Pozostaw recenzję