Lech, Czech i Rus – legenda o początkach Polski
W dawnych czasach, kiedy świat był jeszcze młody, żyli trzej bracia: Lech, Czech i Rus. Byli to dzielni wojownicy, którzy marzyli o tym, aby znaleźć nowe ziemie, gdzie mogliby założyć swoje królestwa. Każdy z nich miał swoje własne marzenia i pragnienia, ale łączyła ich jedna wspólna rzecz – miłość do przygód.
<p pewnie, Lech powiedział:
„Bracia, wyruszmy w drogę! Znajdźmy miejsce, gdzie będziemy mogli zbudować nasze domy i żyć w pokoju.”
Czech skinął głową i dodał:
„Tak, Lechu! Ale musimy być ostrożni. Droga może być niebezpieczna!”
Rus, najmłodszy z braci, z entuzjazmem krzyknął:
„Nie martwcie się! Razem możemy pokonać wszelkie przeszkody!”
Bracia spakowali swoje rzeczy i wyruszyli w podróż. Po wielu dniach wędrówki dotarli do pięknej doliny, gdzie rzeka płynęła krystalicznie czysta, a drzewa były pełne owoców. Lech, zauważając to miejsce, powiedział:
„To jest idealne miejsce na nasze królestwo! Zbudujemy tu nasze domy!”
Czech się zgodził:
„Zgadzam się! Ale musimy najpierw zbudować schronienie, zanim zaprosimy innych.”
Rus, pełen energii, dodał:
„Ja zajmę się zbieraniem owoców i ryb, żebyśmy mieli co jeść!”
Bracia przystąpili do pracy. Lech zbudował mocne chaty z drewna, Czech zajął się uprawą pierwszych pól, a Rus łowił ryby i zbierał owoce. Po kilku tygodniach wytężonej pracy, dolina stała się pięknym miejscem, w którym mogli żyć.
Pewnego dnia, podczas gdy bracia pracowali w polu, zauważyli dziwną postać. Był to stary mężczyzna z długą brodą, który zbliżył się do nich z uśmiechem na twarzy.
„Witajcie, dzielni wojownicy! Nazywam się Wędrowiec i przyniosłem wam wiadomość.”
Lech, zaintrygowany, zapytał:
„Jaką wiadomość przyniosłeś, drogi Wędrowcze?”
Wędrowiec odpowiedział:
„Słyszałem o waszym wspaniałym królestwie. Wiele ludzi pragnie was odwiedzić. Możecie stać się wielką rodziną!”
Czech, nieco zmartwiony, zapytał:
„A co z bezpieczeństwem? Co jeśli przyjdą wrogowie?”
Wędrowiec poklepał Czech na ramieniu:
„Nie bójcie się! Jeśli będziecie żyć w zgodzie i pomocy, nikt nie odważy się was skrzywdzić.”
Bracia spojrzeli na siebie i zdecydowali, że zbudują miasteczko, gdzie wszyscy będą mogli żyć razem w pokoju. Wkrótce zaczęli zapraszać innych ludzi, aby dołączyli do nich. Z dnia na dzień ich społeczność rosła, a dolina zamieniła się w tętniące życiem miasteczko.
Jednak pewnego dnia, do miasteczka przybyli nieznani wojownicy z dalekiej krainy. Byli groźni i żądali, aby bracia oddali im dolinę.
„Oddajcie nam to miejsce, albo staniemy do walki!” – zawołał ich przywódca.
Lech, nie bojąc się, odpowiedział:
„Nie oddamy naszej doliny! Zbudowaliśmy tu nasze domy i mamy prawo tu żyć!”
Czech, stojąc obok, dodał:
„Jeśli chcecie walki, to przygotujcie się! Ale lepiej rozmawiajmy, niż walczmy!”
Rus, pełen odwagi, krzyknął:
„Możemy być przyjaciółmi! Mamy wystarczająco dużo jedzenia i miejsca dla wszystkich!”
Wojownicy zaskoczeni odpowiedzią braci zaczęli się zastanawiać. Przywódca, widząc odwagę i determinację Lecha, Czecha i Rusa, postanowił spróbować innego podejścia.
„Może rzeczywiście moglibyśmy być przyjaciółmi. W końcu siła tkwi w jedności!” – powiedział.
Bracia zaprosili ich do wspólnego ogniska, gdzie wszyscy usiedli razem, dzielili się jedzeniem i opowiadali historie. Wkrótce okazało się, że różnice, które ich dzieliły, były małe w porównaniu do tego, co mogli osiągnąć razem.
W ten sposób bracia Lech, Czech i Rus nie tylko zbudowali swoje królestwo, ale także stworzyli przyjaźń, która przetrwała przez pokolenia. Ich dolina stała się miejscem pokoju i radości, a ich legenda była opowiadana przez wiele lat.
I tak, drogie dzieci, pamiętajcie, że współpraca i przyjaźń mogą pokonać wszelkie przeszkody. Razem jesteśmy silniejsi!