Sekret kryształowego jeziora
W małej wiosce, otoczonej zielonymi wzgórzami, mieszkała dziewczynka o imieniu Lena. Była ciekawska i zawsze marzyła o przygodach. Pewnego dnia, podczas spaceru po lesie, Lena usłyszała cichy szum, który wydawał się przyciągać ją jak magnes.
„Co to może być?” – zastanawiała się, idąc w stronę dźwięku. Po chwili dotarła do pięknego, kryształowego jeziora, które lśniło w promieniach słońca. Woda była tak czysta, że Lena mogła zobaczyć każdy kamyk na dnie.
„Wow! Jak pięknie!” – zawołała, z zachwytem przyglądając się jezioru. Nagle z wody wynurzył się mały, błyszczący stworek. Miał zielone skrzydła i długie, złote włosy. To był Jeziorak – strażnik kryształowego jeziora.
„Cześć, Lena! Cieszę się, że tu jesteś!” – powiedział Jeziorak, uśmiechając się szeroko. Lena była zdumiona.
„Ty mówisz?!” – zapytała z niedowierzaniem.
„Tak, mówię! I mam dla ciebie tajemnicę!” – odpowiedział stworek, podlatując bliżej.
„Jaką tajemnicę?” – spytała Lena, nie mogąc się doczekać.
„To jezioro ma magiczne moce. Każdy, kto w nim popływa, spełnia jedno swoje marzenie!” – wyjaśnił Jeziorak.
Lena poczuła ekscytację. „To wspaniałe! Ale jak mogę to zrobić?”
„Musisz być odważna i wierzyć w siebie. Tylko tak możesz skorzystać z mocy jeziora” – powiedział Jeziorak, a jego skrzydła mieniły się w słońcu.
„Chciałabym… chciałabym polecieć jak ptak!” – wykrzyknęła Lena, marząc o lataniu nad lasami i wzgórzami.
„Dobrze, w takim razie wskakuj do wody!” – zachęcił ją Jeziorak. Lena z pewnością podeszła do brzegu i weszła do jeziora. Woda była ciepła i przyjemna.
„Teraz zamknij oczy i wyobraź sobie, jak fruniesz w niebie!” – powiedział Jeziorak.
Lena zamknęła oczy, a woda wokół niej zaczęła delikatnie falować. Nagle poczuła, jak coś ją unosi. Otworzyła oczy i zobaczyła, że leci w powietrzu! Była jak ptak, szybowała nad swoimi ulubionymi miejscami.
„To niesamowite!” – krzyknęła z radości. „Nie wierzę, że to się dzieje!”
Jeziorak unosił się obok niej. „Pamiętaj, Lena, że magia jeziora jest w tobie. Musisz tylko wierzyć w swoje marzenia!”
Lena latała nad lasem, nad rzeką i nad wioską. Spotkała ptaki, które śpiewały piękne piosenki. „Cześć, ptaszki! Jak wspaniale jest być z wami!” – wołała.
„Cześć, Leno! Jesteś jak jedna z nas!” – odpowiedziały ptaki, a Lena uśmiechnęła się jeszcze szerzej.
Po chwili jednak poczuła, że zaczyna tęsknić za ziemią. „Jezioraku, chciałabym wrócić na ziemię!” – krzyknęła.
„Dobrze, Lena. Wróćmy do jeziora!” – odpowiedział stworek, a Lena znów poczuła, jak opada w dół, aż w końcu wylądowała bezpiecznie na brzegu jeziora.
„To było wspaniałe!” – powiedziała, oddychając głęboko. „Dziękuję, Jezioraku!”
„Nie ma sprawy! Pamiętaj, że zawsze możesz wrócić, aby spełniać swoje marzenia!” – odpowiedział stworek, a jego zielone skrzydła migotały w słońcu.
„Ale co, jeśli nie mam odwagi?” – zapytała Lena, martwiąc się.
„Odwaga jest w każdym z nas. Wystarczy uwierzyć, że możemy wszystko!” – powiedział Jeziorak, a Lena poczuła, jak w sercu rośnie pewność.
Odwiedzała jezioro przez wiele dni, spełniając różne marzenia. Raz chciała być malarką i malować piękne krajobrazy, innym razem pragnęła nauczyć się tańczyć jak baletnica. Za każdym razem, kiedy wchodziła do wody, magiczna moc jeziora sprawiała, że jej sny stawały się rzeczywistością.
Jednak pewnego dnia Lena zauważyła, że jezioro zaczęło tracić blask. Woda nie była już tak kryształowo czysta. „Jezioraku, co się dzieje?” – zapytała z niepokojem.
Jeziorak posmutniał. „Kiedy mało osób wierzy w magię, jezioro traci swoją moc. Musimy sprawić, aby mieszkańcy wioski znów uwierzyli w marzenia!”
„Jak możemy to zrobić?” – spytała Lena, czując, że ma do odegrania ważną rolę.
„Musisz im opowiedzieć o tym, co przeżyłaś. Pokaż im, że marzenia są ważne!” – powiedział Jeziorak, a Lena skinęła głową z determinacją.
Wróciła do wioski i zebrała dzieci. „Słuchajcie, odkryłam coś niesamowitego! Jest jezioro, które spełnia marzenia!” – krzyknęła ekscytując się.
„Naprawdę?” – zapytały dzieci z niedowierzaniem.
„Tak! Przyjdźcie ze mną!” – zachęcała Lena. I tak, grupa dzieci wyruszyła do jeziora. Kiedy dotarli, Lena opowiedziała im o swoim lataniu, malowaniu i tańcu.
„Chcemy też spełniać marzenia!” – zawołały dzieci.
„W takim razie musicie uwierzyć!” – powiedziała Lena i wszyscy razem z radością skoczyli do jeziora.
Woda znów zaczęła lśnić, a magiczna moc powróciła. Dzieci odkryły swoje talenty i marzenia, a Jeziorak tańczył z radości.
„Dziękuję, Leno! Dzięki Tobie jezioro znów jest magiczne!” – powiedział stworek, a Lena uśmiechnęła się, czując, że pomogła stworzyć coś wyjątkowego.
Od tego dnia kryształowe jezioro stało się miejscem, gdzie wszyscy mogli przychodzić, aby spełniać swoje marzenia. Lena i jej przyjaciele nauczyli się, że najważniejsze jest wierzyć w siebie i swoje marzenia, bo to właśnie one mogą sprawić, że życie będzie magiczne.