Wstęp do krainy elfów
W pewnym pięknym lesie, gdzie drzewa były tak wysokie, że ich czubki dotykały nieba, znajdowała się Złota Brama. Ta brama prowadziła do magicznej krainy elfów, w której wszystko lśniło i błyszczało jak złoto. Każdego dnia, elfy bawiły się wśród kwiatów, tańczyły w promieniach słońca i śpiewały radosne piosenki.
Pewnego słonecznego poranka, mała dziewczynka o imieniu Hania postanowiła odwiedzić las. Była ciekawa, co kryje się za Złotą Bramą. Właśnie wtedy, gdy zbliżyła się do bramy, usłyszała cichy głos.
Spotkanie z elfami
„Cześć, kim jesteś?” – zapytała Hania, patrząc na małego elfa z błyszczącymi skrzydłami, który unosił się tuż obok niej.
„Jestem Elfiś, strażnik Złotej Bramy. Co cię tutaj sprowadza?” – odpowiedział elf, kiwając głową z uśmiechem.
„Chciałam zobaczyć, co jest za tą bramą. Wygląda tak pięknie!” – wyznała Hania, a jej oczy błyszczały z podekscytowania.
„To kraina elfów, pełna magii i radości! Ale najpierw musisz przejść próbę. Tylko ci, którzy mają czyste serce, mogą wejść do środka.” – powiedział Elfiś, przyglądając się jej uważnie.
Próba serca
Hania nie była pewna, co to oznacza, ale była gotowa. „Jak mogę udowodnić, że mam czyste serce?” – zapytała.
„Musisz odpowiedzieć na kilka pytań. Jeśli twoje odpowiedzi będą szczere, brama się otworzy!” – odpowiedział Elfiś, a jego skrzydła migotały w słońcu.
Hania skinęła głową, a Elfiś zadał jej pierwsze pytanie:
„Czym dla ciebie jest przyjaźń?”
Hania zastanowiła się chwilę. „Przyjaźń to dzielenie się radością i smutkiem. To wspólne zabawy i pomoc w trudnych chwilach.”
„Bardzo mądrze!” – powiedział Elfiś, uśmiechając się szeroko. „A teraz kolejne pytanie: Co robisz, gdy widzisz, że ktoś jest smutny?”
„Próbuję go pocieszyć. Może zaproponuję wspólne zabawy lub po prostu posłucham, co ma do powiedzenia.”
„Dobrze!” – Elfiś był coraz bardziej zadowolony. „I ostatnie pytanie: Dlaczego warto pomagać innym?”
Hania odpowiedziała bez wahania: „Bo to sprawia, że świat staje się lepszym miejscem. Każdy zasługuje na pomoc i szczęście.”
Otwarcie Złotej Bramy
Elfiś skinął głową z uznaniem. „Twoje odpowiedzi są piękne, Haniu. Masz czyste serce. Możesz przejść przez Złotą Bramę!”
Hania z uśmiechem weszła do krainy elfów. Jej oczy otworzyły się szeroko, gdy zobaczyła, jak wszystko wokół niej mieni się kolorami tęczy. Kwiaty śpiewały, a drzewa tańczyły na wietrze. Elfy biegały wesoło, a w powietrzu unosił się zapach słodkich owoców.
Przygody w krainie elfów
„Chodź, pokażę ci naszą krainę!” – zawołał Elfiś, a Hania podążyła za nim, czując się jak w bajce.
Elfiś zaprowadził ją do miejsca, gdzie elfy robiły piękne, kolorowe koralikowe naszyjniki. „Chcesz spróbować?” – zapytał, a Hania z radością się zgodziła.
„Oczywiście! Uwielbiam rękodzieło!” – odpowiedziała, a jej oczy błyszczały z radości.
Elfy pokazały jej, jak nawlekać koraliki na nitkę, a Hania tworzyła piękne wzory. Wkrótce miała na sobie własnoręcznie zrobiony naszyjnik.
„Jesteś bardzo utalentowana!” – pochwalił ją Elfiś.
Powroty i obietnice
Po chwili Hania usłyszała dzwonki i śmiech elfów. „Co się dzieje?” – zapytała z ciekawością.
„To czas na bal! Elfy organizują taniec w świetle księżyca!”
– powiedział Elfiś. Hania z radością dołączyła do tańczących elfów. Wszyscy śpiewali, tańczyli i cieszyli się wspólnym czasem.
Po długiej zabawie, Hania zrozumiała, że czas wracać do domu. „Nie chcę opuszczać tej wspaniałej krainy!” – powiedziała smutno.
„Nie musisz. Zawsze możesz wrócić, jeśli będziesz miała czyste serce i dobre intencje.” – odpowiedział Elfiś. „A teraz czas, abyś wróciła do swojego świata.”
Hania uśmiechnęła się. „Dziękuję, że mnie zaprosiliście! Obiecuję, że wrócę!” – obiecała, a Złota Brama powoli zaczęła się zamykać.
Pożegnanie
Gdy Hania przeszła przez bramę, odwróciła się jeszcze raz, machając elfom. „Do zobaczenia, przyjaciele!” – zawołała radośnie.
Elfiś uśmiechnął się i odpowiedział: „Czekamy na ciebie!”
Hania wróciła do swojego świata z sercem pełnym radości i wspomnieniami o magicznej krainie elfów. Wiedziała, że zawsze warto być dobrym i pomagać innym, bo to właśnie czyni świat pięknym miejscem.
Zakończenie
Od tego dnia, Hania często wspominała swoje przygody w krainie elfów, a jej serce zawsze miało miejsce dla magii i przyjaźni. I tak, każdej nocy, gdy zamykała oczy, marzyła o tym, że znów odwiedzi swoich przyjaciół.