Bajka na dobranoc: Wędrowna chmurka i nocna przygoda
W pewnym kolorowym królestwie, gdzie niebo było zawsze błękitne, a słońce świeciło jak złota moneta, mieszkała wędrowna chmurka o imieniu Fluffy. Fluffy była bardzo ciekawska i lubiła podróżować po niebie, obserwując wszystko, co działo się na ziemi. Jej ulubionym zajęciem było patrzenie na dzieci bawiące się w parku, a także na zwierzątka biegające po łąkach.
<p pewną noc, kiedy słońce zniknęło za horyzontem, a na niebie pojawiły się pierwsze gwiazdy, Fluffy czuła, że nadszedł czas na nową przygodę.
„Dziś w nocy odkryję coś niezwykłego!” – zawołała radośnie Fluffy, unosząc się wyżej w powietrze.
Wędrując po niebie, zauważyła, że w oddali świeciło coś bardzo jasnego. „Co to może być?” – pomyślała i postanowiła zbliżyć się do tajemniczego światła.
Gdy dotarła na miejsce, okazało się, że to była wielka, złota latarnia, która stała na najwyższym wzgórzu w królestwie. Wokoło latarni tańczyły małe świetliki, a wśród nich była jedna, najbardziej błyszcząca z wszystkich.
„Cześć, jestem Fluffy!” – zawołała chmurka, unosząc się w powietrzu.
„Cześć, Fluffy! Ja jestem Luma, królewna świetlików!” – odpowiedziała mała świetlik.
Fluffy była zachwycona. „Jak pięknie tu jest! Co robicie w nocy?”
„Tańczymy przy latarni, a także szukamy przygód!” – powiedziała Luma, kręcąc się w powietrzu. „Chcesz do nas dołączyć?”
„Oczywiście, że tak!” – zawołała Fluffy, a jej serce z radości zabiło szybciej.
Wkrótce Fluffy i Luma zaczęły tańczyć w świetle latarni, a wokół nich zbierały się inne świetliki. Było wesoło i radośnie. Fluffy unosiła się w powietrzu, a świetliki otaczały ją swoimi błyszczącymi skrzydłami.
„Uwaga, uwaga!” – zawołała Luma. „Mam pomysł! Co powiecie na wyprawę do Magicznego Lasu?”
„O tak, to będzie wspaniałe!” – odpowiedziały świetliki razem, a Fluffy zgodziła się z entuzjazmem. „Zabierzmy ze sobą przygodę!”
Po chwili już leciały w stronę Magicznego Lasu, który był znany z niezwykłych drzew i kolorowych kwiatów. Gdy dotarły na miejsce, Fluffy zauważyła, że drzewa były pokryte świecącymi liśćmi, a w powietrzu unosił się zapach pachnących kwiatów.
„Wow! To jest jak w bajce!” – zawołała Fluffy, kręcąc się w powietrzu z zachwytu.
„Zobaczcie, tam jest jezioro!” – wskazała Luma, a wszystkie świetliki poleciały w jego kierunku. Gdy dotarły na miejsce, zauważyły, że woda w jeziorze odbijała gwiazdy, tworząc magiczny widok.
„To jest piękne!” – powiedziała Fluffy. „Chciałabym, żeby wszyscy mogli to zobaczyć!”
„Możemy spróbować!” – zaproponowała Luma. „Zróbmy magiczną niespodziankę dla wszystkich!”
Fluffy i świetliki zaczęły tańczyć nad jeziorem, tworząc w powietrzu kolorowe wzory i kształty. Woda zaczęła mienić się różnymi kolorami, a cała noc wypełniła się blaskiem i radością.
„Patrzcie, wszyscy są zachwyceni!” – zauważyła jedna z świetlików, wskazując na dzieci, które bawiły się w okolicy.
„To prawda! Możemy sprawić, że ta noc będzie niezapomniana!” – dodała Fluffy, czując radość z dzielenia się swoją przygodą.
Wkrótce w Magicznym Lesie zebrali się wszyscy mieszkańcy – wiewiórki, ptaki i króliki, które przyciągnęło magiczne światło. Wszyscy wpatrywali się w spektakl świetlików i Fluffy, a radosne okrzyki rozbrzmiewały w powietrzu.
„Dziękujemy, Fluffy!” – zawołały dzieci, które również dołączyły do zabawy. „To jest najlepsza noc w naszym życiu!”
„Cieszę się, że mogę być częścią tej przygody!” – odpowiedziała Fluffy, unosząc się jeszcze wyżej, aby zobaczyć wszystko z góry.
W miarę jak noc mijała, Fluffy i świetliki tańczyły, śpiewały i bawiły się w Magicznym Lesie. W końcu, gdy słońce zaczęło wschodzić, Fluffy wiedziała, że czas wracać do swojego miejsca w niebie.
„To była niezapomniana przygoda!” – powiedziała Luma, gdy Fluffy zaczęła się żegnać.
„Na pewno jeszcze się spotkamy!” – odpowiedziała Fluffy. „Będę wracać, aby dzielić się z wami kolejnymi przygodami!”
Fluffy uniosła się w powietrze, a świetliki machały jej skrzydłami na pożegnanie. Gdy wracała do swojego miejsca na niebie, była szczęśliwa, że mogła przeżyć tak wspaniałą noc z nowymi przyjaciółmi.
Od tej pory Fluffy odwiedzała Magiczny Las każdej nocy, przynosząc ze sobą nowe przygody i radość dla wszystkich. A dzieci, patrząc w niebo, zawsze widziały wędrowną chmurkę, która przypominała im o magii przyjaźni i radości dzielenia się chwilami.
Tak kończy się historia Fluffy, wędrownej chmurki, i jej nocnej przygody. Teraz czas na Ciebie, aby zamknąć oczka i śnić o swoich własnych przygodach w magicznym świecie!